Nad dzieckiem zmarłym ciąży dlatego nie tylko patriarchalny dyskurs, ale także subiektywizm literatury funeralnej. Ten gatunek refleksji nad doświadczeniem dzieciństwa ma swe inspiracje z analizy afektywnej Rosi Braidotti, filozofii skończoności pióra Agaty Bielik-Robson, rewizji psychoanalizy szkoły Jacquesa Lacana i archetypowej krytyki Gustawa Junga. W okresie więc, gdy w przyszłości skończoności
